Размер шрифта
A- A+
Межбуквенное растояние
Цвет сайта
A A A A
Изоображения
Дополнительно

вершы 2015

 

Аб'яднанне па інтарэсах

Паэтычны клуб "Першыя промні"

Кіраўнік - Жыхарава Алена Уладзіміраўна
 
 

 Мова родная бруіцца,

Быццам чыстая крыніца.

 
     
 

 
 
     
 

Вершы (2015 год)

 
Незабудки
Так непохожий на героя
Парень веснушчатый шагал.
В шинели длинной, угловатый
Свою Отчизну защищал.
Как часто кланялся он пулям,
Что даже ростом ниже стал.
За незабудки в мирном Мае
Он воевал, он воевал.
Пусть не по силам была ноша,
Но так отмерила война.
О сколько боли в тех веснушках,
Если седая голова.
Он не успел даже влюбиться,
Отцовства счастье испытать.
Бога и мамочку молил он,
В бою бесстрашья, силу дать.
И в ту последнюю атаку
Он символом геройства стал.
Какого мир ещё не видел!
Какого мир ещё не знал!
А на рассвете после боя
Он неуклюже так лежал
И умирая, незабудки
Рукой слабеющей сжимал.
Жихарева Е.В.
Ласкавая зіма
У валеначках бялюткіх
Ціха тупае зіма.
З рукавічак мяккіх, узорных
Сыпле крышанку яна.
З аблямоўкаю іскрыстай
Брыль накінула на дуб.
І хавае ен усмешку
Камляватых старых губ.
Не шкадуючы кудзелі,
Елкам плечы абпляла.
З дарагой парчы бярозкам
Ленты ў косы запляла.
На азеры і на рэкі
Насцяліла дываноў,
Каб вясною ім бруіцца
Разлівацца з берагоў.
З накрухмаленых карункаў
Сшыла доўгі млечны шлях.
Цукар снежны, як ласункі
Раскідала на палях.
Сціплым хаткам з белай воўны
Хусткі цеплыя спляла
Ільнянымі рушнікамі
Скірды снега абняла.
І сняжыначкі-дачушкі
Паслухмянай чарадой
Паступова намятаюць
Таямніцтва і пакой.
Так, у беленькіх валенках,
Ціха тупае зіма.
І пад белымі крыламі
Спіць радзімая зямля.
Матуля.
Для мяне на свеце
Лепш за цябе няма
Мілая матулечка,
Мамачка мая.
Светла і утульна
Ад твайго цяпла.
Ты мая надзея,
Зорачка мая.
Песьняю лагоднаю
Сцішыш ў сэрцы боль
І расою ранішняй
Скацішся ў далонь.
Рукі клапатлівыя
У сваі вазьму.
Прыхіну да плеч тваіх
Радасць і тугу.
Без цябе радзімая
Не было б жыцця!
Прыгажуня сціплая
Ты ў мяне адна.
Пакладу да ног тваіх
Кветкі ўсей зямлі.
Мой анел, матулечка,
Шмат гадоў жыві.
 

 
 
Сення ў "Зьнічцы"
Светла, утульна.
І тэатр вышэйшы стаў
Да "Купалінкі" у госці
Сам Маляўка завітаў.

На пісьменным небасхіле
Яго зорка ярка ззяе
Знакамітага паэта
Гэта зала сустракае.
З юбілеем, значным , слаўным!

Рады Вас павіншаваць
І на памяць кошык кветак
Ад душы падараваць.
Плену , шчасця і настрою
Вам на доўгія гады!

Хай вяселкаю ільюцца
Вашы творчыя шляхі!
Дзякуй Вам за адраджэнне
Беларускае зямлі
І жадаюць Вам натхнення
Маладыя песняры
Кола года
Вясна
Гоман птушак, бэзу пах,
Кіпень белы ў садах.
Так прыходзіць к нам вясна,
І да ранку сну няма.
Лета
Высь нябёс, на лузе кветкі,
Клёкат у полі жаўрука.
Выйшла лета на палеткі,
Не шкадуючы цяпла.
Купалле
На Купалле ў даль плывуць
Па рацэ вяночкі,
Песні звонкія гучаць
Быццам бы званочкі.
Восень
Водар яблык, павуцінка,
Пахне хлебам каравай.
Час прыйшоў для адпачынку.
Гэй, музыка, пеню грай.
Зіма
У валёначках бялюткіх
Ціха тупае зіма.
Яна сцежкі без дазволу
Чыстым снегам абвяла.
Каляда
Шмат ласункаў, шмат прысмакаў,
Шмат вяселля і святла.
Каб наступны год быў слаўным,
Зноў шчадруе Каляда.
Я гляджу на малюнак-
На вачах ажывае…
Зімнім сонечным днем
Дзетвара там гуляе.
Па празрыстым ільду
Звонка шайба ляціць,
І пушысты сняжок
Пад санямі скрыпіць.
А на небе аблокі
Адплываюць у даль.
Іх над дахамі дым
Даганяе амаль.
І мароз па-мастацку
Срэбрам дрэвы убраў.
Для галінак стараўся!
Усе уменне аддаў.
 

 
 
Масленіца
Ад клопату нялегкага
Стамілася зіма.
З павагай гаспадыню
Праводзім са двара.
Калаварот у прыродзе
Ідзе сваей чаргой.
І Масленіца слаўная
Разлілася ракой.
На поўную нядзелю
Прыйшоў нязвычны час.
Грамчэй музыкі грайце,
Вяселле сення ў нас.
Спеў дудак і цымбалаў,
Аж да нябёс гучыць.
Каб з Масленіцай шчыраю
Душою адпачыць.
У шчырае паненкі
З сабой бязмерны мех,
Дзе гульні і забавы,
Дзе песні,танцы,смех.
Ад печыва румянага
Духмяны моц такі,
Што сонейка ў небе
Акругліла бакі!
Безмежным будзе шчасце
І без нуды ўвесь год,
Калі такія свята
Шануе наш народ!

Музыкальные инструменты
В нашей школе не прижились
Скука, лень, нытьё, хандра.
С интересом заполняем
Свой досуг всегда сполна.
Чтобы время не напрасно
Уходило просто так,
Мир открой себе прекрасный,
Где есть ноты, гаммы, такт.
Музыкальную науку
Интересно познавать.
Инструменты же помогут
Свой душевный ритм создать.
Вот обычная гитара,
Что в походах у костра
Всех любимицею стала
Словно младшая сестра.
Дудки, ложки и свистульки
Вдруг сольются в общий звон
И в деревню на потеху
Будут литься из окон.
Вам о чувствах самых нежных
Наиграет только он.
Как загадочен, печален,
Как прекрасен саксофон.
О любви к родному краю
Вам цимбалы пропоют.
Шум озёр и песнь лесную
Звуком звонким донесут.
На параде и в походе
Без трубы нельзя никак.
А ещё она настроит
На рабочий строгий лад.
Духовые инструменты
Удивительны, друзья.
Марш и вальс в их исполненьи
Не забудешь никогда.
Ловкость рук и чувство такта -
Обязательно иметь,
Если вдруг решил однажды
Ты за барабаны сесть.
Популярность у гармошки
Не исчезнет никогда.
Нам её задор и смелость
Полюбились навсегда.
На войне и в хороводе
Голосок её звучит
И душевностью своею
И сближает, и роднит.
Масленица
Солнце, после зимней дрёмы
Славно, радостно вздохнуло.
И дыханием тихоньким
Зиму-матушку спугнуло.
Непогода, снег, морозы
Скромно присмирели.
И почудился в капели
Нежный звук свирели.
В платье ярком и богатом
Пришла Масленица к нам.
И забавой, и весельем
Разлилася тут и там.
Шумно, празднично повсюду…
Веселится стар и млад.
Пусть несет год наступивший
Счастье , мир, богатство, лад.
Словно маленькие солнца,
Стопки блинные вокруг.
Запах вкусный и чудесный
Создает волшебный дух.
Блины с мёдом и сметаной
И с домашней колбасой.
С клюквой, рыбой и картошкой
И с зернистою икрой.
Подходи народ смелее!
Налетай-ка всей гурьбой!
Все останутся довольны!
Хватит выпечки с лихвой!
 

 
 
Опасная прогулка
Первый лёд и снег пушистый
Тянут из дому играть.
Так и хочется с порога
На стальных коньках бежать.
Но приятная прогулка,
Чтоб не кончилась бедой,
На льду тонком и непрочном
Ты не прыгай и не стой!
Если вдруг беда случилась:
Треснул лёд - и ты в воде,
За края сильней хватайся
И ползи на животе!
Берег - вот твоё спасенье.
Вот куда надо ползти.
И погромче, что есть мочи,
Ты о помощи проси!
Верь! Что друг или прохожий,
Крик услышав, прибегут,
Без геройства, бескорыстно
Вытащат тебя, спасут!
Самый худший твой помощник -
Это паника и страх.
Помни! Что порой спасенье,
Жизнь твоя в твоих руках!
Жук Елизавета Васильевна
 
Склонилась белая ромашка
Склонилась белая ромашка
Под тяжестью росы,
И слышен на лесной полянке
Веселый звон осы.
И, нотную тетрадь открыв,
Соловушка запел,
А старый лес, тряхнув листвой,
Волшебнику подпел.
Фонарик спрятал светлячок,
Он покой отбыл.
Ползет с добычей паучок -
В сетях ее добыл.
Для нас природа - божий дар.
Гармония , покой.
Но наше глупое бездушье
Порой грозит большой бедой.
Вот черной лентой дым взмахнул
Над утренней опушкой
И рыжие хвосты огня,
Взбежали на макушки.
Крик погибающих птенцов
И птиц, что их закрыли, -
Упрек бездумию, что где-то
Огонь не потушили!
Пусть шрамы выжженных лесов
Уроком состраданья станут.
Если исчезнет доброта -
Петь соловьи для нас не станут.
За красоту родной земли
Воспет родимый край.
И дар, полученный от предков,
Предать и погубить не дай!
Юбко Тимур Денисович
 
 
     

Разделы сайта